Η απάντηση στην ερώτηση του συνθήματος στον τοίχο είναι, προφανώς, ΌΧΙ. Μόνο που πρέπει να συμπληρωθεί και κάτι ακόμα πριν το ερώτημα: «Κι εμείς μετανάστες»… Οπότε προστίθεται ένας ακόμα αυτονόητος λόγος… 

Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν από το 2008 μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με την εκτίμηση έρευνας της Τράπεζας της Ελλάδας ο αριθμός φτάνει τους 427.000 (σύμφωνα με την εκτίμηση του οργανισμού Endeavor είναι 350.000). 

Δεν πρόκειται για μετανάστευση …πολυτελείας, όπως θέλουν να παρουσιάσουν κάποιοι, αλλά μετανάστευση διότι, όπως συχνά τονίζεται, «εδώ δεν υπάρχει τίποτα και ούτε πρόκειται να φτιάξουν τα πράγματα». Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως απαραίτητα πως οι Έλληνες μετανάστες βρίσκουν καλύτερες συνθήκες στο εξωτερικό. Έτσι κι αλλιώς η μετανάστευση ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Επιπλέον, ας λάβουμε υπόψη μας και τις εργασιακές σχέσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θυμίζουμε μόνο ένα στοιχείο από τη Γερμανία: Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο ήταν οι απλήρωτες ώρες εργασίας στη Γερμανία, το 2015! Συγκεκριμένα,1,8 δισεκατομμύρια επιπλέον ώρες εργασίας, την περασμένη χρονιά, από τις οποίες 997,1 εκατομμύρια ήταν απλήρωτες και 816,2 εκατομμύρια, με αμοιβή!

Ας επανέλθουμε, όμως, στα στοιχεία για τη μετανάστευση Ελλήνων προς άλλες χώρες. 350.000. αναφέρουν τα στοιχεία (από το 2008 μέχρι σήμερα) που δημοσίευσε  ο οργανισμός Endeavor (διεθνής οργανισμός στήριξης της επιχειρηματικότητας). Πρόκειται κυρίως για εργαζόμενους και άνεργους ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Εργαζόμενοι είναι το 49% και άνεργοι  το 43%.  Σημειώνεται, δε, πως  η συνεισφορά των Ελλήνων που μετανάστευσαν από το 2008 μέχρι σήμερα, στο ΑΕΠ των κρατών όπου πήγαν, ξεπερνά τα 50 δισ. ευρώ.

Στην έρευνα της Τράπεζας της Ελλάδας (Καθημερινή 2/7/2016), όπως αναφέραμε, ο αριθμός των μεταναστών, από το 2008 μέχρι σήμερα, είναι 427.000. Στην ίδια έρευνα καταγράφεται πως το 2013 παρατηρείται τριπλασιασμός του μέσου όρου από το 2008 και οι μετανάστες ξεπερνούν τα 100.000 άτομα. Οι ρυθμοί συνεχίζονται με την ίδια ένταση και οξύνονται το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Στην έρευνα συγκρίνεται η ροή μετανάστευσης της περιόδου, από το 2010 μέχρι σήμερα, με άλλες δύο μεταναστευτικές ροές που γνώρισε η χώρα.

Πρώτη αναφέρεται η μετανάστευση από το 1903 έως το 1917. Βασικοί προορισμοίήταν οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Βραζιλία και η ΝΑ Αφρική. Επτά στους δέκα ήταν ηλικίας 15-44 χρόνων, λιγότεροι από 2 στους 10 ήταν γυναίκες και στησυντριπτική πλειοψηφία ήταν ανειδίκευτοι εργάτες και αγρότες.

Επόμενη περίοδος αναφέρεται αυτή από το  1960 έως το 1972 και συνδέεται εκτός από τα οικονομικά προβλήματα και με την πολιτική κατάσταση στη χώρα (δικτατορία).  Η περίοδος αυτή αφορούσε κυρίως νέους ηλικίας 20-34 χρόνων (7 στους 10), 5 στους 10 δήλωναν χειρώνακτες. 6 στους 10 κατευθύνθηκαν στη Γερμανία και στο Βέλγιο και απασχολήθηκαν ως βιομηχανικοί εργάτες.

Η περίοδος από το 2010 μέχρι σήμερα συγκεντρώνει κυρίως μετανάστες νέους σε ηλικία, με ανώτερη/ανώτατη εκπαίδευση και επαγγελματική εμπειρία, οι οποίοι πηγαίνουν κυρίως στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.


Αναδημοσίευση από imerodromos

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθούν σήμερα Πέμπτη 28 Ιουλίου στις 6μμ
ως απάντηση στην αστυνομική επιχείρηση που εξαπέλυσε χθες η αστυνομία σε τρεις καταλήψεις στέγης προσφύγων στη Θεσσαλονίκη. Η αστυνομιά προχώρησε σε συλλήψεις 74 ατόμων, τα οποία περνάνε από αυτόφωρο σήμερα.



Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 6 μ.μ. στα Προπύλαια πραγματοποιεί  ο Χώρος Στέγασης Προσφύγων City Plaza, ζητώντας την άμεση απελευθέρωση των 74 ατόμων που συνελήφθησαν κατά την έκκένωση των καταλήψεων στέγης στη Θεσσαλονίκη.

Σε σχετική ανακοίνωση τονίζεται ότι η εκκένωση «από τα ΜΑΤ συνιστά ποιοτική αναβάθμιση μιας πολιτικής που προτάσσει την καταστολή ως μέθοδο αντιμετώπισης του προσφυγικού ζητήματος». Στη διαδήλωση καλούν και άλλες συλλογικότητες και πρωτοβουλίες.



Σήμερα 27/07/2016 νωρίς το πρωί μπάτσοι εισέβαλαν και εκκένωσαν τρείς καταλήψεις προσφύγων στην θεσσαλονική (Ορφανοτροφείο, hurriya και Καρόλου Nτήλ).

Μεταφέρφηκαν όλοι/ες μετανάστες και μη στην ΓΑΔΘ.

Περίπου 85 άτομα έχουν προσαχθεί και θα διωχθούν ποινικά για διατάραξη οικιακής ειρήνης για τις 2 και για την άλλη για διατάραξη ιδιωτικής οικιακής ειρήνης.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΗ

Έτσι καλούμε αύριο 28/7 στις 6 το απόγευμα πορεία στα προπυλαιά για τις εκκενώσεις των καταλήψεων και όλους τους προσαχθέντες.


Σήμερα το πρωί, πριν ακόμα ξημερώσει, το κράτος επιτέθηκε και πραγματοποίησε εισβολή σε 3 καταλήψεις στέγης στη Θεσσαλονίκη. Στο Ορφανοτροφείο, στην κοινότητα Hurriya και την κατάληψη στη Λεωφόρο Νίκης 39. Σε αυτές τις καταλήψεις διέμεναν οικογένειες προσφύγων και μεταναστών/ριών καθώς και αλληλέγγυοι/ες. Ο ακριβής αριθμός προσαγωγών και συλλήψεων δεν είναι σίγουρος ακόμα, αλλά γνωρίζουμε ότι οι προσαγωγές αυτή τη στιγμή είναι 100 και οι συλλήψεις πάνω από 70.

Η εξουσία αντεπιτίθεται και τρίζει τα δόντια της στο κίνημα αλληλεγγύης. Μια εκδικητική κίνηση που έρχεται 2 μέρες μετά το NoBorderCamp στη Θεσσαλονίκη, το οποίο έφερε στην καθημερινότητα της πόλης το μεταναστευτικό ζήτημα και ενόχλησε ιδιαίτερα την εξουσία. Η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη είναι έννοιες εχθρικές προς κάθε κυβέρνηση και φρόντισαν να το αποδείξουν αξιοποιώντας φασιστικές πρακτικές εν μια νυκτί. Η επίθεση συνεχίστηκε με την κατεδάφιση του Ορφανοτροφείου και σύντροφοι/συντρόφισσες απάντησαν με κατάληψη των γραφείων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στη Θεσσαλονίκη.

Το μακρύ χέρι του κράτους δηλώνει πιο ανοιχτά από ποτέ την εναντίωση του στέλνοντας τους/τις πρόσφυγες/ μετανάστες/τριες πίσω στα κέντρα κράτησης και απομονώνοντας τους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες στα κρατητήρια.

Η απάντηση μας παραμένει η ίδια.Το κίνημα αλληλεγγύης και οι καταλήψεις στέγης δε θα σταματήσουν να υπάρχουν. Είμαστε και θα είμαστε αλληλέγγυοι/ες στους αγώνες των προσφύγων/ μεταναστών/τριών και απαιτούμε την απελευθέρωση των συλληφθέντων αλληλέγγυων και μεταναστών/ριών.

ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ/ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΡΙΩΝ ΝΟΤΑΡΑ 26

Σε εξέλιξη βρίσκεται δασική πυρκαγιά στην περιοχή Πλάκα Κερατέας Αττικής.

Στην επιχείρηση κατάσβεσης της πυρκαγιάς μετέχουν αυτή την ώρα 40 πυροσβέστες με 20 οχήματα, πεζοπόρο τμήμα 21 ατόμων, τρία ελικόπτερα και δυο αεροσκάφη.

Το 23ο κάμπινγκ Antinazi Zone - Y.R.E. στην Νάξο

Το 23ο κάμπινγκ Antinazi Zone – Y.R.E. στην Νάξο

Το αντιρατσιστικό κίνημα στις ΗΠΑ απέναντι στη «φιλοαστυνομική» υστερία.

Οι δολοφονίες μαύρων από την αστυνομία στις ΗΠΑ δυστυχώς δεν είναι είδηση. Αυτό άλλωστε στηλιτεύει το σύνθημα που έγινε όνομα του κινήματος ενάντια στη ρατσιστική αστυνομική βία: Οι Μαύρες Ζωές Μετράνε (Black Lives Matter, BLM).

Οι δολοφονίες του Άλτον Στέρλινγκ και του Φιλάντο Κάστιλ, σε διαφορετικές πόλεις, διαφορετική μέρα, έγιναν «είδηση» γιατί καταγράφηκαν σε βίντεο, και κατέβασαν άμεσα χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους σε όλη τη χώρα. Ήταν η μαζικότερη επανεμφάνιση του BLΜ, τον τελευταίο έναν χρόνο, επιβεβαιώνοντας πως παραμένει ενεργό. Το BLM έχει γίνει «κοινωνικό ρεύμα». Η αδυναμία του είναι πως δεν έχει αφήσει πίσω του μονιμότερες κινηματικές δομές. Αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύεται ανθεκτικό ως «σύνθημα», ως «ιδέα». Στις διαδηλώσεις για τις πρόσφατες δολοφονίες συμμετείχαν ή και πρωταγωνίστησαν νεαροί μαύροι που πολλές φορές δεν είχαν ξανακατέβει στο δρόμο. Υπάρχει λοιπόν ένας διάχυτος ριζοσπαστισμός στον μαύρο πληθυσμό που ξεσπά με διάφορες αφορμές, ενάντια σε ένα κράτος που οργανώνει συστηματικά την καταπίεση των μαύρων ‒με τις μαζικές φυλακίσεις και την επακόλουθη στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, με την καθημερινή φυλετικά προκατειλημμένη αστυνόμευση, που καταλήγουν και στις διαρκείς δολοφονίες.

Ιδεολογική Αντεπίθεση

Αυτόν το ριζοσπαστισμό, και τη συμπάθεια που συναντά και στους λευκούς αλληλέγγυους που αγωνίζονται ενάντια στο ρατσισμό και την αστυνομική βία, επιχειρεί να «εξοντώσει» και ιδεολογικά η αμερικανική άρχουσα τάξη, επιχειρώντας να στιγματίσει το BLM.

Ένας τρόπος ήταν η υιοθέτηση από τη Δεξιά του συνθήματος-απάντησης «Όλες οι ζωές μετράνε». Με την υποκρισία να ξεχειλίζει (πότε νοιάστηκαν για την ανθρώπινη ζωή οι φιλοπόλεμοι, ομοφοβικοί, ρατσιστές;) γίνεται σαφής ο στόχος: να περάσει το μήνυμα πως «δεν υπάρχει φυλετικό ζήτημα, οι μαύροι υπερβάλλουν», και κατά συνέπεια πως οι μαύροι ακτιβιστές είναι «εχθρικοί απέναντι στους λευκούς».

Μετά τα γεγονότα στο Ντάλας, όπου ένας μαύρος βετεράνος του πολέμου στο Αφγανιστάν άνοιξε πυρ σκοτώνοντας 5 αστυνομικούς, προτού σκοτωθεί ο ίδιος με βόμβα-ρομπότ (!) της αστυνομίας, αλλά και στο Μπατόν Ρουζ της Λουΐζιάνα, όπου μαύρος βετεράνος πεζοναύτης σκότωσε τρεις αστυνομικούς, η πολιτική-ιδεολογική αντεπίθεση έφτασε σε παροξυσμό (παρεμπιπτόντως το στρατιωτικό παρελθόν και των δύο «σκοπευτών» λέει πολλά για τις ρίζες της βίας, αλλά πέρασε ασχολίαστο στα ΜΜΕ). Μετά τα περιστατικά λοιπόν, οι εχθροί του BLM προσέθεσαν ένα ακόμα σύνθημα στο οπλοστάσιό τους: «Οι Μπλε Ζωές Μετράνε» έγινε το μότο, επιχειρώντας να εξισώσουν τη συστηματική κρατική βία από την αστυνομία με τον μοναχικό σκοπευτή, να εξισώσουν θύτες και θύματα.

Το σύνθημα είναι ‒επιεικώς‒ άστοχο. Ποιανού οι ζωές μετράνε και ποιανού όχι φάνηκε ξεκάθαρα μετά το Ντάλας. Το «έθνος συγκλονίστηκε», γράφτηκαν άρθρα επί άρθρων, «ο πολιτικός κόσμος καταδίκασε» και έπειτα «τίμησε τους νεκρούς», ο Ομπάμα έβγαλε πύρινο λόγο για την «απόδοση δικαιοσύνης», πρώην και νυν πρόεδροι των ΗΠΑ παρευρέθησαν στην κηδεία, για μέρες ολόκληρες η δημόσια συζήτηση επικεντρώθηκε στους 5 νεκρούς αστυνομικούς. Έγινε παραπάνω από σαφές ότι «οι μπλε ζωές μετράνε». Για ποιους και πόσους από τους εκατοντάδες δολοφονημένους μαύρους έγινε τέτοιος ντόρος; Είναι καθημερινές (κυριολεκτικά!) αυτές οι δολοφονίες και άρα δεν γίνεται κάθε φορά να σηκώνεται τέτοιος χαμός, θα πει κανείς. Ε, αυτό ακριβώς είναι η απόδειξη ότι στις ΗΠΑ «οι μαύρες ζωές ΔΕΝ μετράνε» και γι’ αυτό είναι αναγκαίο το BLM να το υπενθυμίζει και να διεκδικεί να αλλάξει αυτήν την πραγματικότητα.

Το φιλοαστυνομικό κλίμα πήρε γενικότερες προεκτάσεις: Οι μπάτσοι είναι «ήρωες», που «παίζουν την ζωή τους καθημερινά κορώνα-γράμματα», για «την προστασία μας». Το ψέμα είναι πολλαπλό. Δεν έχουν τίποτε το «ηρωικό» οι πάνοπλοι μπάτσοι που διέλυσαν ειρηνικούς διαδηλωτές στη μία πόλη μετά την άλλη. Δεν «παίζουν τη ζωή τους καθημερινά κορώνα-γράμματα», όταν δεν μπαίνουν καν στην 10άδα των πιο επικίνδυνων επαγγελμάτων. Βάσει στατιστικών, οι μεταλλεργάτες, οι οδοκαθαριστές και πολλοί άλλοι κάνουν πολύ πιο επικίνδυνα επαγγέλματα, αλλά ποτέ κανένας πολιτικός ή δημοσιογράφος δεν είπε πως «παίζουν τη ζωή τους καθημερινά κορώνα-γράμματα». Δεν αισθάνονται καμία «προστασία από την αστυνομία» οι μαύροι, όταν ο μέσος έφηβος που ζει σε γκέτο δηλώνει πως φοβάται όταν βγαίνει στο δρόμο (όχι τους εγκληματίες, τους μπάτσους), όταν οι περισσότεροι μαύροι γονείς δηλώνουν ότι είναι υποχρεωμένοι κάποια στιγμή να κάνουν με τα παιδιά τους «τη συζήτηση». Όχι για το σεξ, αλλά για το πώς πρέπει να ντύνονται, φέρονται κ.λπ. για να μην τους επιτεθεί η αστυνομία, και για το ενδεχόμενο όπως κι αν ντυθούν ή φερθούν να δεχτούν αστυνομική παρενόχληση στη ζωή τους.

Να στηριχθεί η αστυνομία;

Ο ρόλος της αστυνομίας είναι τέτοιος που κάθε φορά που εμφανίζεται ως «αμυνόμενη» ή «ηρωική», στην πραγματικότητα ζητά εντολή να γίνει ακόμα πιο επιθετική και επικίνδυνη. Το είδαμε στη Γαλλία, με τις κινητοποιήσεις «ενάντια στο μίσος κατά της αστυνομίας» (που ζητούσαν «να τους λυθούν τα χέρια»), το βλέπουμε συχνά στις ΗΠΑ, όταν οι μπάτσοι κινητοποιούνται «ενάντια στη στοχοποίησή» τους κάθε φορά που κάποιος δικός τους διώκεται για άσκηση βίας ή κάθε φορά που κάποια τοπική Αρχή επιχειρεί να βάλει σχετικό «χαλινάρι» στην ατιμωρησία και την υπερεξουσία τους στο δρόμο.

Η άλλη όψη της «φιλοαστυνομικής» προπαγάνδας είναι η επίθεση στο κίνημα BLM. Οι αντιρατσιστές ακτιβιστές καλούνται να αναλάβουν «μερίδιο ευθύνης» για τις δράσεις του ελεύθερου σκοπευτή, γιατί «υποκινούν φυλετικό μίσος και αντιαστυνομικά αισθήματα». Τα δύο μέτρα και σταθμά και πάλι βγάζουν μάτι: Εκατοντάδες δολοφονίες θεωρούνται «μεμονωμένα περιστατικά» για τα οποία είναι τάχα άδικο να στοχοποιείται η Αστυνομία στο σύνολό της. Ένας μοναχικός σκοπευτής όμως αρκεί για να στοχοποιηθεί το κίνημα στο σύνολό του.

Τα ΜΜΕ ξαφνικά ανακάλυψαν «ακήρυχτο φυλετικό πόλεμο». Θυμίζει μια ρήση του αμερικανικού εργατικού κινήματος –«το λένε ταξικό πόλεμο μόνο όταν μαχόμαστε κι εμείς». Ένας ακήρυχτος –πολύνεκρος– πόλεμος είναι σε εξέλιξη εδώ και χρόνια στις ΗΠΑ ενάντια στον μαύρο πληθυσμό και περνάει απαρατήρητος. Αρκεί να σκοτωθούν 5 λευκοί μπάτσοι για να ανακαλύψουν ξαφνικά «πόλεμο» τα ΜΜΕ...

Εκκλήσεις για μετριοπάθεια

Στο στόχαστρο μπαίνει ο ριζοσπαστισμός του κινήματος. Όταν η πολιτική και μιντιακή ελίτ καλεί (είτε επιθετικά είτε «φιλικά») το BLM να «φερθεί πιο υπεύθυνα» ή «να αποκηρύξει τη βία», δεν εννοούν να μην πάρει τα όπλα κι αρχίσει να θερίζει αστυνομικούς, ξέρουν ότι ελάχιστη σχέση έχει το BLM με αυτήν την πρακτική. Εννοούν να χαμηλώσει τους τόνους, να αγνοήσει το πρόβλημα, να αποφύγει άλλες μορφές «βίας». Για παράδειγμα, ο δήμαρχος της Ατλάντα δήλωσε πως «ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ποτέ δεν θα καταλάμβανε κεντρικές λεωφόρους». Θα μπορούσε να δει την ταινία «Σέλμα», που περιγράφει πώς ο Κινγκ και το Κίνημα για τα Πολιτικά Δικαιώματα πορεύτηκαν για να καταλάβουν τη γέφυρα Έντμουντ Πέτους όχι μία ούτε δύο, αλλά τρεις φορές... Ή να μελετήσει όλη την ιστορία του κινήματος του ’60, που ταυτίστηκε απόλυτα με την «πολιτική ανυπακοή».

Ευτυχώς, οι δράσεις του BLM συνεχίστηκαν παρά την υστερία. Και θα χρειαστεί να συνεχιστούν με ακόμα μεγαλύτερη δριμύτητα απέναντι στο κλίμα που πάει να διαμορφωθεί.

Απέναντι σε έναν διαρκή πόλεμο εναντίον των φτωχών μαύρων, το BLM δείχνει πως ήρθε για να μείνει, δικαιώνοντας χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση το σύνθημα «It’s not a Moment, it’s a Movement» (Δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός, είναι ένα κίνημα»)..

Το ΜΕΤΑ, σχετικά με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή για την «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της», δηλώνει πως η κυβέρνηση αποδεχόμενη το ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο, όπου δεν φαίνεται φως στο τούνελ για την ανάκαμψη της οικονομίας, όπου δεν γίνονται προσλήψεις εργαζομένων με σταθερές και με πλήρη δικαιώματα θέσεις εργασίας, όπου η ανεργία κινείται σε υψηλά επίπεδα και η ελαστική εργασία κυριαρχεί, θεοποιεί τον τομέα της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας», για να ανακυκλώνει την ανεργία, να «μετατρέπει» τους εργαζόμενους σε δήθεν «επιχειρηματίες», χωρίς εργασιακά δικαιώματα.

Βέβαια, και εδώ ακολουθείται η πεπατημένη: αντί να ενισχύεται η συνεταιριστική αντίληψη σε τομείς που προσφέρονται ή να ενισχύονται εγχειρήματα διευκόλυνσης της ανάληψης της λειτουργίας επιχειρήσεων που κλείνουν από τους ίδιους τους εργαζόμενους -όπως θα μπορούσε να γίνει, π.χ., με την αλυσίδα καταστημάτων «ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ», σε συνεργασία με τους ντόπιους προμηθευτές και τους αγροτοκτηνοτροφικούς συνεταιρισμούς- προωθείται η λογική της εκχώρησης τομέων του δημοσίου ιδιαίτερα στην καθαριότητα, στη φύλαξη των κτηρίων και κυρίως στις κοινωνικές υπηρεσίες, με προφανή στόχο την κατάργηση σταθερών και μονίμων θέσεων εργασίας στο δημόσιο και το πέρασμα τους τελικά στους ιδιώτες.

Είναι τυχαίο άραγε το γεγονός ότι ο νόμος για την «Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και λοιπές διατάξεις» (Ν.4019) ψηφίστηκε το 2011, στην αρχή δηλ. της μνημονιακής περιόδου; Είναι τυχαίο που οι θιασώτες του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, στους οποίους συγκαταλέγεται και ο κ. Κ. Μητσοτάκης έλεγε τότε σε τηλεοπτική εκπομπή και σε ερώτηση απολυμένης τότε καθαρίστριας του Υπουργείου Οικονομικών ότι η «…η λύση στο πρόβλημα σας είναι η σύσταση κοινωνικών επιχειρήσεων» και ότι «ναι, θα γίνεται εργολάβοι και επιχειρηματίες…»;

Το πολιτικό σκηνικό μπορεί να άλλαξε από τότε και ο κ. Μητσοτάκης να βρίσκεται σήμερα στην αντιπολίτευση, η πολιτική που πρέσβευε όμως και το νεοφιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης που πρότεινε τότε, συνεχίζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενδυόμενο αυτή την φορά, τον μανδύα της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.

Το ιδεολόγημα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου κι αυτό που στην ουσία προτείνει είναι μια αφήγηση που λέει ότι στις σημερινές συνθήκες, οξυμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, με ένα φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα που στόχο έχει το να γίνει απαγορευτικό να ασκεί κανείς ελεύθερα ένα επάγγελμα, είτε είναι αγρότης, είτε είναι επιστήμονας, είτε είναι επαγγελματοβιοτέχνης, «μπορεί» να λειτουργήσει μια «κοινωνική οικονομία» ως νησίδα ή ως η εξαίρεση του κανόνα, που στόχο θα έχει την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Είναι προφανές ότι αυτό το πράγμα είναι απίθανο να συμβεί. Αυτό που θα συμβεί σίγουρα και που αποτελεί νεοφιλελεύθερη εμμονή είναι το «πέρασμα» υπηρεσιών του δημοσίου στα χέρια των ιδιωτών και μάλιστα των μεγάλων πολυεθνικών.

Είναι τουλάχιστον κοροϊδία από την πλευρά της κυβέρνησης, όταν ο βασικός πυρήνας της πολιτικής της είναι η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, να καλλιεργεί αυταπάτες και ναπαίζει με τον πόνο των ανέργων ότι μπορεί να γίνουν «ατομικοί» επιχειρηματίες. Εκτός κι αν κι αυτό το νομοσχέδιο «ανήκει» στο λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα, οπότε είναι προφανές ότι απευθύνεται και θα εφαρμοστεί σε ένα «παράλληλο σύμπαν» με εξωγήινους!

Το ΜΕΤΑ καλεί τους εργαζόμενους να αγωνιστούν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, για την παροχή δωρεάν δημόσιων υπηρεσιών ποιότηταςπρος τους πολίτες και για μαζικές προσλήψεις στους τομείς της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας και της τοπικής αυτοδιοίκησης, για την επαναφορά και τη διεύρυνση των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων που χάθηκαν τα τελευταία χρόνια, για την κατάργηση των μνημονίων και τη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας μας σε όφελος του ελληνικού λαού, για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η μάστιγα της ανεργίας στη χώρα μας.

ΕΔΩ η ανακοίνωσε σε μορφή docx.


πηγή ergasianet

Δυσβάσταχτο θα είναι το βάρος ιδιαίτερα στα υποστελεχωμένα περιφερειακά ιατρεία και νοσοκομεία τους καλοκαιρινούς μήνες. Η  κραυγή αγωνίας που έρχεται από όλη τη χώρα, από χιλιάδες ασθενείς-γιατρούς-νοσηλευτές για την επιταχυνόμενη κατάρρευση του συστήματος υγείας λόγω των τραγικών ελλείψεων προσωπικού, είναι εκκωφαντική. Η ενίσχυση σε προσωπικό είναι επιτακτική για να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές.

Κύριοι της κυβέρνησης και του κυβερνητικού συνδικαλισμού φτάνει πια η συκοφαντία! Σταματήστε να επαναλαμβάνετε σε νέα βερσιόν τους ισχυρισμούς των Λοβέρδου και Γεωργιάδη: Δεν είναι υποκινούμενοι από τα κομματικά κέντρα και τη διαπλοκή οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλοι οι υγειονομικοί που φωνάζουν πως δεν αντέχουν άλλο, οι ασθενείς που επίσης διαμαρτύρονται, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στην ΟΕΝΓΕ και τις  ενώσεις νοσοκομειακών γιατρών, στα σωματεία εργαζομένων, οι αγωνιστές υγειονομικοί της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλα και του ΠΑΜΕ.

Οι εκπρόσωποι της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Μαγνησίας δεν είναι «βαλτοί», όταν φωνάζουν για τις ελλείψεις προσωπικού στο νοσοκομείο Βόλου. Δεν είναι «ψεύτες» οι εκπρόσωποι του Σωματείου Νοσοκομειακών Γιατρών Μεσσηνίας, όταν λένε τα ίδια για το νοσοκομείο Καλαμάτας. Δεν είναι «προβοκάτορες» οι εκπρόσωποι των γιατρών του νοσοκομείου Άρτας που καταγγέλλουν πως όλο το προσωπικό δεν έχει πληρωθεί ούτε ένα ευρώ για υπερωρίες και εφημερίες εδώ και 7 μήνες. Δεν είναι «πράκτορες» οι εκπρόσωποι των νοσοκομειακών γιατρών της Αχαΐας και όλων των άλλων Ενώσεων Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου που προειδοποιούν για την επιταχυνόμενη κατάρρευση των νοσοκομείων λόγω ελλείψεων μόνιμου προσωπικού. Δεν είναι «ύποπτοι» οι υγειονομικοί του νοσοκομείου Ζακύνθου που κάνουν διαρκώς δυναμικές κινητοποιήσεις, απαιτώντας μόνιμο προσωπικό και αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για το νοσοκομείο.

Δεν είναι «ιδιόρρυθμοι» οι γιατροί της Ικαρίας που διαμαρτύρονται για τις αναγκαστικές μετακινήσεις αγροτικών. Δεν είναι «στημένος» ο συντονιστής διευθυντής της αιμοδοσίας του «Ερυθρού» που καταφεύγει στην ΕΙΝΑΠ και στην ΟΕΝΓΕ, αφού η εκεί διοίκηση νοσοκομείου ΥΠΕ, αλλά και το υπουργείο επί μήνες αγνοούν τις προειδοποιήσεις του για λειτουργική κατάρρευση του τμήματός του, αλλά και ολόκληρου του εργαστηριακού τομέα λόγω έλλειψης προσωπικού. Δεν είναι «ύποπτοι» οι γιατροί και το σωματείο στο Ασκληπιείο Βούλας που καταγγέλλουν το κλείσιμο της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού, τη συγχώνευση των χειρουργικών κλινικών και το κυνήγι μαγισσών με τη δίωξη διοικητικών υπαλλήλων του νοσοκομείου. Δεν είναι «συκοφάντης» ο πρόεδρος στο σωματείο του νοσοκομείου Πολύγυρου, όταν καταγγέλλει ότι οι ειδικότητες που λείπουν είναι ο δερματολόγος, ωτορινολαρυγγολόγοι, οφθαλμίατρος, πνευμονολόγος, ορθοπεδικός και οι τραυματιοφορείς, σε ένα νομό που έχει 100.000 κατοίκους και ένα  εκατομμύριο επισκέπτες το καλοκαίρι.

«Κατά φαντασία» λοιπόν είναι οι προσλήψεις που διαρκώς εξαγγέλλει ο Τσίπρας και οι υπουργοί του και όχι οι καταγγελίες και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, που αντιστέκονται στην κατάρρευση του ΕΣΥ και της δημόσιας υγείας.

Όσο για τα πολυδιαφημιζόμενα εγκαίνια του νοσοκομείου Σαντορίνης, ας μην γελιέται κανείς. Για πρώτη φορά μετά την ίδρυση του ΕΣΥ υπουργοί εγκαινιάζουν ιδιωτικό νοσοκομείο εντός του δημόσιου συστήματος υγείας, που θα λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Το σύγχρονο αυτό νοσοκομείο δυναμικότητας 50 κλινών, που κόστισε 13,9 εκατ. ευρώ στο ελληνικό δημόσιο, θα είναι λέει «υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Υγείας», αλλά στην πράξη υπάγεται στην κανονική και με το νόμο Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας (ΑΕΜΥ ΑΕ). Με μπλοκάκια, προσωρινούς-επικουρικούς εργαζόμενους, συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου διάρκειας ενός έτους, μετακινήσεις εργαζομένων από άλλα νοσοκομεία στο όνομα της «ευελιξίας» και της «κινητικότητας», πληρωμές ασθενών και ιατρικών πράξεων και πολλά άλλα...

Οι αυταπάτες και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα καταρρέουν. Ο αγώνας για δωρεάν, δημόσια, σύγχρονη, καθολική, ισότιμη περίθαλψη, για εργασιακή και επιστημονική αξιοπρέπεια των υγειονομικών, ο αγώνας  για ανατροπή της λιτότητας και του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-μνημονιακών κυβερνήσεων θα μαζικοποιηθεί και θα δυναμώσει. Τα σωματεία μαζί με τις ενώσεις των γιατρών θα χρειαστεί ακόμα και μέσα στο κατακαλόκαιρο να καλέσουν συναγερμό στις τοπικές κοινωνίες για να ξεσηκωθούν να σώσουμε τα νοσοκομεία και τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας και με επόμενο σταθμό στο συλλαλητήριο της ΔΕΘ τα σωματεία της υγείας να δώσουμε βροντερό παρών!

*γιατρός, ΓΣ ΑΔΕΔΥ

ΔΕΘ 10/9: Αφετηρία αντεπίθεσης!

Η κυβέρνηση Τσίπρα καθοδηγεί έναν ακόμη γύρο επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νεολαίας, συνεχίζοντας την πολιτική αναδιανομής εισοδημάτων και ισχύος προς όφελος των «από πάνω», την πολιτική της ακραίας λιτότητας και του αυταρχισμού, σε στενή συνεργασία με την ΕΕ. Παράλληλα, επιταχύνει το (θατσερικής έμπνευσης) πρόγραμμα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και περιφρουρεί με ξεχωριστό ζήλο την πολιτική εγκλεισμού και περιθωριοποίησης χιλιάδων προσφύγων-θυμάτων της φτώχειας και του πολέμου.

Επειδή όμως το βάθος της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού είναι μεγάλο, η άρχουσα τάξη απαιτεί κι άλλο εργατικό-λαϊκό «αίμα». Απαιτεί την εμβάθυνση του καθεστώτος εργασιακής εκμετάλλευσης: η απελευθέρωση των απολύσεων, η κατάργηση των ΣΣΕ και επιδομάτων, οι νέες περικοπές στους μισθούς, η καθολική εφαρμογή των ελαστικών σχέσεων εργασίας και η περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών συζητιούνται πλέον ανοιχτά.

Με τα χρέη και τους φόρους να «πνίγουν» τα λαϊκά νοικοκυριά, τους πλειστηριασμούς σπιτιών να είναι εδώ, το στρατό των ανέργων να μη μειώνεται, κυβέρνηση και κουαρτέτο θέλουν να νομοθετήσουν το οριστικό ξήλωμα του εργατικού δικαίου.

Ήδη οι προσεκτικοί «αναλυτές» κάνουν λόγο για «θερμό φθινόπωρο», με την κοινωνική πίεση προς την κυβέρνηση να είναι αφόρητη. Με δυναμικές και ενωτικές δράσεις, στο δρόμο που έδειξε η γαλλική εργατική τάξη, έχουμε χρέος να αγωνιστούμε επίμονα και μεθοδικά για να μην περάσει η επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα .

Όλες οι κοινωνικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές συλλογικότητες που αγωνίζονται με συνέπεια ενάντια στη μνημονιακή πολιτική χρειάζεται να ενωθούν στη δράση, να οργανώσουν από κοινού την εργατική-λαϊκή αντίσταση, σε μια μάχη που δεν πρέπει να χαθεί.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία θα πρέπει να κάνουν αυτό το φθινόπωρο για την κυβέρνηση όχι απλά «θερμό», αλλά «καυτό». Έναυσμα για την αντεπίθεση του μαζικού κινήματος και της Αριστεράς. Με αφετηρία τις κινητοποιήσεις στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) στις 10 Σεπτέμβρη, να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις γι’ αυτή την προοπτική.

Οι τουρκικές αρχές ανακοίνωσαν ότι αποτάσσονται πάνω από 2.400 στελέχη των ενόπλων δυνάμεων -μεταξύ των οποίων 149 στρατηγοί και ναύαρχοι και κλείνουν πάνω από 130 μέσα ενημέρωσης, μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο CNN Turk, καθώς διευρύνεται το κύμα των εκκαθαρίσεων μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.

Συνολικά 726 αξιωματικοί των ένοπλων δυνάμεων και 1.684 στελέχη του στρατού απομακρύνθηκαν από τις τάξεις του στρατεύματος.

Ταυτόχρονα σε μία χωρίς προηγούμενο απόφαση, 3 πρακτορεία ειδήσεων, 16 τηλεοπτικοί σταθμοί, 23 ραδιοφωνικοί σταθμοί, 45 ημερήσιες εφημερίδες, 15 περιοδικά και 29 εκδοτικοί οίκοι, διατάχθηκαν να αναστείλουν τη λειτουργία τους, ανέφερε το ίδιο τηλεοπτικό δίκτυο.

Οι κινήσεις αυτές αναμένεται να εντείνουν τις ανησυχίες που εκφράζουν οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και χώρες της Δύσης σχετικά με το εύρος των εκκαθαρίσεων τις οποίες εξαπέλυσε η κυβέρνηση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά την αποτυχημένη απόπειρα του στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Οι τουρκικές αρχές έχουν θέσει υπό κράτηση περισσότερους από 15.000 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 10.000 και πλέον είναι στρατιώτες, μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, μετέδωσε νωρίτερα, το CNN Türk επικαλούμενο τον υπουργό Εσωτερικών της χώρας Εφκάν Αλά.

Συνολικά σε 8.113 ανθρώπους απαγγέλθηκαν επίσημα κατηγορίες κι αναμένεται να δικαστούν, πρόσθεσε το τηλεοπτικό δίκτυο επικαλούμενο τον υπουργό.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ προειδοποίησε σήμερα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο Sky News, ότι «θα μπορούσαν να υπάρξουν και νέες συλλήψεις» διευκρινίζοντας ότι οι μαζικές εκκαθαρίσεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος δεν έχουν «ολοκληρωθεί».
Ο Γιλντιρίμ επανέλαβε το αίτημα του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς τον Αμερικανό ομόλογό τουΜπαράκ Ομπάμα περί έκδοσης του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν από τις ΗΠΑ.

Δεν έχουμε «καμία πρόθεση να διαρρήξουμε τις σχέσεις μας όμως σπεύδουμε να υπογραμμίσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι και το έχουμε διαμηνύσει στην αμερικανική κυβέρνηση» τόνισε ο Τούρκος πρωθυπουργός.

Ο επικεφαλής της τουρκικής κυβέρνησης υπογράμμισε ότι τα αιτήματα περί επαναφοράς της θανατικής ποινής, που καταργήθηκε στην χώρα το 2004, προέρχονται από τον τουρκικό λαό.

Σχετικά με την επίσκεψη την 9η Αυγούστου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Ρωσία, ο Μπιναλί Γιλντιρίμ δήλωσε:

«Αναμένεται η σύσφιξη των σχέσεων και αυτό πρέπει να γίνει διότι η Τουρκία είναι γείτονα χώρα της Ρωσίας. Έχουμε κοινά συμφέροντα, ένα κοινό μέλλον».

Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Ένωση διόρισε την Τετάρτη νέο πρεσβευτή στην Τουρκία, έναν μήνα και πλέον μετά την παραίτηση του προκατόχου του, έπειτα από μια σφοδρή πολεμική με την Άγκυρα.

Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι ονόμασε τον Κρίστιαν Μπέργκερ, έναν αυστριακό διπλωμάτη, επικεφαλής της αντιπροσωπείας την ΕΕ στην Τουρκία.

Γαμπρός Ερντογάν: Προαποφασισμένες οι εκκαθαρίσεις στο στράτευμα

Οι τουρκικές αρχές σχεδίαζαν να προχωρήσουν σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις ένοπλες δυνάμεις προκειμένου να τις εκκαθαρίσουν από τους «συμπαθούντες» του αυτοεξόριστου ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, υποστήριξε σήμερα ο υπουργός Ενέργειας και γαμπρός του Ερντογάν.

Ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ βρισκόταν μαζί με τη σύζυγό του Έσρα και τον πεθερό του για οικογενειακές διακοπές στη Μαρμαρίδα όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, τη νύχτα της 15ης προς τη 16η Ιουλίου. Μιλώντας σε ξένους δημοσιογράφους, άφησε να εννοηθεί ότι ορισμένα «στοιχεία» εντός του στρατού εξύφαναν το πραξικόπημα αυτό αφού πληροφορήθηκαν ότι θα έπεφταν θύματα των εκκαθαρίσεων.

Ο Αλμπαϊράκ, που έχει παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Ερντογάν, δήλωσε ότι ο πρόεδρος ενημερώθηκε για το πραξικόπημα από έναν πολίτη και ότι μόνο αργότερα αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Ο υπουργός αποκάλυψε ότι το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο (YAS) επρόκειτο να συγκληθεί εντός του καλοκαιριού για να απομακρύνει από το στράτευμα όλους τους αξιωματικούς που θεωρούνται ύποπτοι για δεσμούς με τον Γκιουλέν. Ο τελευταίος κατηγορείται από την Άγκυρα ως υποκινητής του πραξικοπήματος, κάτι που ο ίδιος διαψεύδει κατηγορηματικά.




πηγή ΑΠΕ, tvxs

Ολόκληρη η ερώτηση του Ανεξάρτητου Βουλευτή Β΄ Αθηνών ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ (ΣΤΑΘΗ) ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ:


ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ τους Υπουργούς:
 Οικονομικών
 Επικρατείας
ΘΕΜΑ: «ΑΝΕΡΓΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΥΠΕΡΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΕΡΤ ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΧΕΙΡΙΣΜΩΝ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΟΛΙΓΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ»

Μετά το αντισυνταγματικό κλείσιμο του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα από την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά 3.000 περίπου εργαζόμενοι βρέθηκαν στο δρόμο. Η σημερινή συγκυβέρνηση, παρά τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για επαναπρόσληψη όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων στην πρώην ΕΡΤ, με τον Νόμο 4324/2015 θέσπισε προστατευτικές διατάξεις μόνο για τους απολυμένους εργαζόμενους με σύμβαση αορίστου χρόνου ή έμμισθης εντολής, αφήνοντας παντελώς απροστάτευτους τους περίπου 200 απολυμένους που εργάζονταν στην πρώην ΕΡΤ με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου όταν αυτή έκλεισε. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 14 του Νόμου 4324/2015 προβλέφθηκε ότι«1.Οι κάθε είδους συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ή έμμισθης εντολής του προσωπικού, το οποίο την 11η Ιουνίου 2013 απασχολείτο στην Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και οι οποίες λύθηκαν, με το άρθρο 3 της 2/11.6.2013 κοινής απόφασης του Υπουργού Οικονομικών και του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό (Β΄ 1414), όπως ισχύει, αναβιώνουν από την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και θεωρούνται εφεξής συμβάσεις που έχουν συναφθεί με την εταιρεία του άρθρου 1 του παρόντος νόμου», αφήνοντας παντελώς αρρύθμιστες τις 200 περίπου περιπτώσεις εργαζομένων με ενεργές- κατά το κλείσιμο - συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίοι μετά το κλείσιμο, απολύθηκαν χωρίς αποζημίωση και δεν επαναπροσλήφθηκαν στην νέα ΕΡΤ για το χρόνο που υπολειπόταν στη σύμβασή τους. Αντ’ αυτών, απασχολούνται σήμερα πλήθος μισθωμένων υπάλληλων εργολαβικών εταιρειών για να καλυφθούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της παραγωγής προγράμματος της ΕΡΤ, παρά την δέσμευση του αρμόδιου Υπουργού στις επιτροπές της Βουλής και κατά την ψήφιση του Ν 4324/2015 ότι αυτές οι ανάγκες θα καλύπτονταν από συμβασιούχους κατόπιν διαγωνισμού.

Πέραν της άνω απαράδεκτης δυσμενούς μεταχείρισης, οι ήδη άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι συμβασιούχοι της πρώην ΕΡΤ παραμένουν και απλήρωτοι για οφειλόμενες Κυριακές, αργίες, νυχτερινά και υπερωρίες για το διάστημα από 11-11-2012 και μέχρι το κλείσιμο της ΕΡΤ, στις 11-6-2013. Συμπεριλαμβανομένων και όσων οι συμβάσεις είχαν λήξει στο εν λόγω χρονικό διάστημα, οφείλονται δεδουλευμένα σε περισσότερα από 200άτομα. Οι αρμόδιοι φορείς με διάφορα προσχήματα (υπέρβαση του πλαφόν του 10% για το 2012, έλλειψη προέγκρισης για το 2013, έλλειψη νομοθετικής ρύθμισης) - που δεν αναιρούν την υποχρέωση για την καταβολή των δεδουλευμένων και που γεννούν ζήτημα ευθύνης των διοικητικών στελεχών της πρώην ΕΡΤ για παράνομη υπερεργασία των εργαζομένων της πρώην ΕΡΤ - καθυστερούν τρία ολόκληρα έτη την καταβολή των δεδουλευμένων, στερώντας τους τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Παρά τις επανειλημμένες ερωτήσεις που έχουν κατατεθεί στη Bουλή των Ελλήνων για το ζήτημα αυτό και τις παραδοχές στην υπ΄αριθμ. πρωτ. 623/4-3-2016 Απάντηση του Υπουργού Επικρατείας για την αναγκαιότητα άμεσης επίλυσης του ζητήματος οι 200 και πλέον απολυμένοι συμβασιούχοι της πρώην ΕΡΤ παραμένουν απλήρωτοι στην ήδη δυσμενή οικονομική περίοδο που διανύουμε.


Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. υπουργοί:

1. Για ποιο λόγο δεν συμπεριελήφθησαν στις προστατευτικές διατάξεις του Νόμου 4324/2015 οι παραπάνω συμβασιούχοι για τον υπολειπόμενο χρόνο ισχύος της σύμβασής τους; Προτίθεσθε να προβείτε άμεσα σε νομοθετική ρύθμιση (έκδοση ΚΥΑ, τροπολογίας, κ.λ.π.) για την άρση της παραπάνω αδικίας και την επαναπρόσληψη των παραπάνω συμβασιούχων για τον υπολειπόμενο χρόνο της σύμβασης που είχαν στην πρώην ΕΡΤ;
Εάν όχι, προτίθεσθε να προβείτε στην καταβολή των αναλογούντων για το άνω διάστημα αποδοχών τους;

2. Για ποιο λόγο, τρία ολόκληρα χρόνια από το κλείσιμο της πρώην ΕΡΤ και ενάμιση και πλέον χρόνο από την επαναλειτουργία της, παραμένουν απλήρωτοι οι παραπάνω συμβασιούχοι για οφειλόμενες Κυριακές, αργίες, νυχτερινά και υπερωρίες για το διάστημα από 11-11-2012 έως 11-6-2013; Ποιο το συνολικό ύψος των οφειλομένων δεδουλευμένων τους; Είναι στις προτεραιότητές σας η καταβολή τους; Σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβείτε για την εξόφλησή τους;

Εντε­λώς «πα­ρά­δο­ξα» -αλλά μόνο αν το δει κα­νείς εντε­λώς επι­φα­νεια­κά- το πρώτο απτό δείγ­μα των συ­νε­πειών του Brexit ήταν η κρίση των ιτα­λι­κών τρα­πε­ζών! Αυτό το «αξιο­πε­ρί­ερ­γο», που φαί­νε­ται να επι­βε­βαιώ­νει τις θε­ω­ρί­ες του χάους (η… πε­τα­λού­δα του Brexit προ­κα­λεί κα­ται­γί­δα στις ιτα­λι­κές τρά­πε­ζες), έχει στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μια απλή εξή­γη­ση: το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο δόγμα ότι η οι­κο­νο­μία όχι μόνο έχει «χει­ρα­φε­τη­θεί» από την πο­λι­τι­κή αλλά την έχει κιό­λας υπο­τά­ξει («It’s the economy stupid») απο­δεί­χτη­κε μια με­γα­λο­πρε­πής μπα­ρού­φα που έχει γε­λοιο­ποι­η­θεί στη διάρ­κεια της κρί­σης.

Η πο­λι­τι­κή ήταν και πα­ρα­μέ­νει στο τι­μό­νι, ο δε νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμός είναι η πο­λι­τι­κή άποψη και πρα­κτι­κή που προ­στα­τεύ­ει και κα­νο­ναρ­χεί όχι την υπο­τα­γή της πο­λι­τι­κής στην οι­κο­νο­μία, αλλά την υπο­τα­γή της οι­κο­νο­μι­κής πο­λι­τι­κής, επο­μέ­νως και της κοι­νω­νί­ας, στα ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Η «χει­ρα­φέ­τη­ση» της οι­κο­νο­μί­ας από την πο­λι­τι­κή είναι η πο­λι­τι­κή άποψη που θέλει να προσ­δώ­σει στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές μο­νο­πω­λια­κό και «συ­νταγ­μα­τι­κό» χα­ρα­κτή­ρα.       

Ποιος εγ­γυά­ται πο­λι­τι­κά για τις «φού­σκες»;

Το γε­γο­νός αυτό δεν είναι μόνο εκ­δή­λω­ση πο­λι­τι­κού αυ­ταρ­χι­σμού, αλλά και εσώ­τε­ρη και αδή­ρι­τη ανά­γκη του συ­στή­μα­τος στην εποχή της ρα­γδαί­ας χρη­μα­τι­στι­κο­ποί­η­σής του.  Οι τε­ρα­στί­ων δια­στά­σε­ων και έξω από κάθε έν­νοια οι­κο­νο­μι­κού ορ­θο­λο­γι­σμού χρη­μα­το-οι­κο­νο­μι­κές «φού­σκες» έπα­ψαν προ πολ­λού να έχουν οποια­δή­πο­τε στή­ρι­ξη στα θε­με­λιώ­δη οι­κο­νο­μι­κά με­γέ­θη: όταν οι επεν­δύ­σεις σε πα­ρά­γω­γα χρη­μα­το-οι­κο­νο­μι­κά προ­ϊ­ό­ντα έχουν ύψος πε­ρισ­σό­τε­ρο από 10 φορές το πα­γκό­σμιο ΑΕΠ, πάει να πει ότι ο κα­πι­τα­λι­σμός έχει ανοί­ξει πλέον την πόρτα του τρε­λά­δι­κου. Οι οι­κο­νο­μι­κοί μη­χα­νι­σμοί που έχουν ενερ­γο­ποι­η­θεί για να απο­τρα­πεί μια κα­τα­στρο­φι­κή έκρη­ξη αυτής της φού­σκας είναι τε­ρά­στιοι. Η UBS απο­κά­λυ­ψε πρό­σφα­τα ότι το πα­ρά­δο­ξο της ανό­δου των χρη­μα­τι­στη­ρί­ων σε υψηλά επί­πε­δα ύστε­ρα από τον πρώτο πα­νι­κό μετά το Brexit, οφεί­λε­ται σε μια με­γά­λη «συ­νω­μο­σία» των με­γά­λων κε­ντρι­κών τρα­πε­ζών, που «έσπρω­ξαν» τε­ρά­στια ποσά για να απο­τρέ­ψουν ένα κα­τα­στρο­φι­κό ντό­μι­νο στις αγο­ρές.

Όμως η τε­ρά­στια ρευ­στό­τη­τα που «εξα­πέ­λυ­σαν» και εξα­κο­λου­θούν να εξα­πο­λύ­ουν οι κε­ντρι­κές τρά­πε­ζες για να γλι­τώ­σει το σύ­στη­μα από μια νέα κρίση, ακόμη πιο κα­τα­στρο­φι­κή από αυτή τη 2008, δεν μπο­ρεί να κάνει θαύ­μα­τα. Σε τε­λι­κή ανά­λυ­ση, ο με­γά­λος εγ­γυ­η­τής για να μη σκά­σουν οι φού­σκες, είναι η πο­λι­τι­κή, είναι η εγ­γύ­η­ση που πα­ρέ­χουν οι πο­λι­τι­κές εξου­σί­ες των με­γά­λων ιμπε­ρια­λι­στι­κών κέ­ντρων ότι συ­νε­χί­ζουν να έχουν τον έλεγ­χο και την ικα­νό­τη­τα να δια­χει­ρί­ζο­νται με ασφά­λεια αυτό το ορια­κό «τρε­νά­κι του τρό­μου». Όσο εξα­κο­λου­θούν να είναι «αξιό­πι­στες» οι πο­λι­τι­κές εγ­γυ­ή­σεις, έχει καλώς - κλο­τσά­με το τε­νε­κε­δά­κι της κρί­σης λίγο πα­ρα­κά­τω. Όταν η αξιο­πι­στία τους μειώ­νε­ται, αρ­χί­ζει η «νευ­ρι­κό­τη­τα» στις αγο­ρές, όλα τα προ­βλή­μα­τα που είχαν σπρω­χθεί κάτω από το χαλί βγαί­νουν σε πρώτο πλάνο και το φά­ντα­σμα μιας νέας κρί­σης επα­νεμ­φα­νί­ζε­ται.     

Brexit και κρίση τρα­πε­ζών

Ας δούμε τώρα ποια σχέση έχουν όλα αυτά με την κρίση των ιτα­λι­κών τρα­πε­ζών. Προ­φα­νώς δεν άλ­λα­ξαν ξαφ­νι­κά τα δε­δο­μέ­να του προ­βλή­μα­τος στη βδο­μά­δα ύστε­ρα από το Brexit: τα «κόκ­κι­να» δά­νεια των ιτα­λι­κών τρα­πε­ζών ανέρ­χο­νταν στο ιλιγ­γιώ­δες ποσό των 360 δισ. ευρώ ήδη πριν το Brexit! Στο σύ­νο­λο της Ευ­ρώ­πης ανέρ­χο­νται σε 900 δισ. ευρώ. Και όχι μόνο: η «κρα­ταιά» Deutschebank έχει έκ­θε­ση (δη­λα­δή ανοίγ­μα­τα από «επεν­δύ­σεις») ύψους 150 δισ. ευρώ σε το­ξι­κά προ­ϊ­ό­ντα στις Ανα­δυό­με­νες αγο­ρές. Οι τρά­πε­ζες είναι ο βα­σι­κός μη­χα­νι­σμός της χρη­μα­το-οι­κο­νο­μι­κής «φού­σκας» και είναι βου­τηγ­μέ­νες μέχρι το λαιμό σε τε­ρά­στια ρίσκα εξαι­τί­ας τέ­τοιων «ανοιγ­μά­των».

Αυτό που έκανε τις αγο­ρές «νευ­ρι­κές» μετά το Brexit, είναι ότι απο­δυ­να­μώ­θη­κε η ευ­ρω­παϊ­κή «πο­λι­τι­κή εγ­γύ­η­ση» ότι τα πράγ­μα­τα είναι υπό έλεγ­χο. Αν για να απο­τρέ­ψουν το ντό­μι­νο στις αγο­ρές οι κε­ντρι­κές «έχω­σαν» τε­ρά­στια ποσά ρευ­στό­τη­τας, για το πο­λι­τι­κό «ντό­μι­νο», την πο­λι­τι­κή και θε­σμι­κή κρίση και αστά­θεια, στην ΕΕ συ­νο­λι­κά αλλά και στις επι­μέ­ρους χώρες (την Ιτα­λία πρώτη και κα­λύ­τε­ρη, τις χώρες της Ιβη­ρι­κής, αλλά και τη Φιν­λαν­δία, τη Δανία, την Ολ­λαν­δία κ.λπ.), όχι μόνο δεν έχει βρε­θεί το για­τρι­κό, αλλά ο μη­χα­νι­σμός που επι­δει­νώ­νει την κρίση δου­λεύ­ει υπε­ρω­ρί­ες. 

Σε αυτές τις συν­θή­κες, το πρό­βλη­μα των ιτα­λι­κών και ευ­ρύ­τε­ρα των ευ­ρω­παϊ­κών τρα­πε­ζών είναι πολύ με­γα­λύ­τε­ρο από ό,τι δεί­χνει το ύψος των «κόκ­κι­νων» δα­νεί­ων – που πά­ντως από μόνα τους φτά­νουν και πε­ρισ­σεύ­ουν για μια κα­τα­στρο­φι­κή κρίση. Και όσο η πο­λι­τι­κή και θε­σμι­κή κρίση θα επι­δει­νώ­νε­ται, θα βγαί­νουν από τα τρα­πε­ζι­κά ντου­λά­πια νέοι «σκε­λε­τοί» που θα ανε­βά­ζουν το λο­γα­ρια­σμό σε διαρ­κώς με­γα­λύ­τε­ρα ύψη.   

Όμως, δεν πρό­κει­ται μόνο γι’ αυτό. Από 1/12016 έχει τεθεί σε ισχύ ο κα­νό­νας του bail in για τις τρα­πε­ζι­κές δια­σώ­σεις. Αυτό ση­μαί­νει ότι πρώτα πρέ­πει να κου­ρευ­τούν οι μέ­το­χοι και ομο­λο­γιού­χοι των τρα­πε­ζών που χρειά­ζο­νται ανα­κε­φα­λαί­ω­ση, ύστε­ρα οι κα­τα­θέ­τες και αφού γί­νουν όλα αυτά, θα απο­φα­σι­στεί αν χρειά­ζε­ται και στή­ρι­ξη με δη­μό­σιο χρήμα… Για να ξορ­κί­σουν τους «δαί­μο­νες» του Brexit και να επι­δεί­ξουν «ενό­τη­τα διά της απο­φα­σι­στι­κό­τη­τας», το Βε­ρο­λί­νο και οι Βρυ­ξέλ­λες απαι­τούν να εφαρ­μο­στούν τα συμ­φω­νη­θέ­ντα, δη­λα­δή να ενερ­γο­ποι­η­θεί το bail in για τις ιτα­λι­κές τρά­πε­ζες. Προ­φα­νώς, αυτό είναι ο συ­ντο­μό­τε­ρος δρό­μος προς την κό­λα­ση, αλλά αν τα συμ­φω­νη­θέ­ντα για την «τρα­πε­ζι­κή ένωση» κα­τα­στρα­τη­γη­θούν, ο κίν­δυ­νος να επι­τα­χυν­θεί το «ξή­λω­μα του που­λό­βερ» της ΕΕ είναι άμε­σος - μπρος γκρε­μός και πίσω ρέμα.

Με τέ­τοιες πε­ρι­πλο­κές, το ηφαί­στειο της κρί­σης στις ιτα­λι­κές τρά­πε­ζες, που απει­λεί να συ­μπα­ρα­σύ­ρει συ­νο­λι­κά τις ευ­ρω­παϊ­κές τρά­πε­ζες, σι­γο­βρά­ζει απει­λώ­ντας με έκρη­ξη πολύ πιο ισχυ­ρή από τις συ­νη­θι­σμέ­νες του Βε­ζού­βιου.
Και βέ­βαια, σε μια τέ­τοια πε­ρί­πτω­ση, ύστε­ρα από τις ιτα­λι­κές τρά­πε­ζες θα πά­ρουν σειρά οι γερ­μα­νι­κές (με πρώτη και κα­λύ­τε­ρη την Deutsche Bank), οι γαλ­λι­κές, ασφα­λώς οι βρε­τα­νι­κές, οπωσ­δή­πο­τε οι πορ­το­γα­λι­κές και ισπα­νι­κές, αλλά και οι βελ­γι­κές, ολ­λαν­δι­κές κ.λπ. Όσο για τις ελ­λη­νι­κές, άρ­χι­σε ήδη να γί­νε­ται λόγος για ανά­γκη νέας ανα­κε­φα­λαί­ω­σης, που βε­βαί­ως θα γίνει με εφαρ­μο­γή του bail in… 

Υ.Γ.  Την Πα­ρα­σκευή ανα­κοι­νώ­νο­νται τα απο­τε­λέ­σμα­τα των ευ­ρω­παϊ­κών stress tests για 51 συ­στη­μι­κές τρά­πε­ζες του χώρου της ΕΕ. Οι τε­λευ­ταί­ες πλη­ρο­φο­ρί­ες λένε ότι θα ρί­ξουν τις τρά­πε­ζες στα μα­λα­κά και ότι θα «κοπεί» μόνο μία, η ιτα­λι­κή Monte dei Paschi di Siena – για την οποία ούτως ή άλλως την ετυ­μη­γο­ρία έχουν βγά­λει οι αγο­ρές, αφού η με­το­χή της κα­τα­κρη­μνί­ζε­ται στο χρη­μα­τι­στή­ριο έχο­ντας χάσει το 75% της αξίας της τους τε­λευ­ταί­ους μήνες. Η ΕΚΤ θα σπρώ­ξει το πρό­βλη­μα «κάτω από το χαλί», απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι κα­νείς δεν θέλει να ανα­με­τρη­θεί με το κό­στος της λύσης του… Ακόμη κι έτσι όμως, θα μεί­νει η Monte dei Paschi di Siena, με την οποία «κάτι θα πρέ­πει να γίνει». Θα πα­ρα­κο­λου­θή­σου­με τις εξε­λί­ξεις και θα επα­νέλ­θου­με.       

«Κόκ­κι­να» δά­νεια

(% του συ­νό­λου των δα­νεί­ων)